Dust in the wind

Και κάπως έτσι ανεβαίνουν ανεπαίσθητα δάκρυα στα μάτια και δε σταματούν να τρέχουν...Κάπως έτσι οτιδήποτε άλλο αποκαλύπτεται πόσο ασήμαντο είναι...Κάπως έτσι σου βγαίνει όλη η αγάπη...Ο φόβος.All we are is dust in the wind... 

Το ποτήρι ξεχείλησε

Κλείστε επιτέλους!Κλείστε!Κ-λ-ε-ί-σ-τ-ε ! ! ! 

Η γιαγιά μου

Η γιαγιά μου κατ`αρχάς σε λίγους μήνες θα κλείσει τα 87 της χρόνια.Έχει δύο παιδιά,τρία εγγόνια και δύο δισέγγονα.Επίσης έχει και πόδια 18χρονης...
Η γιαγιά μου ζει για την οικογένεια της.Και για τα σίριαλ της.Άντε,και για τη μαγειρική.Προχθές αντιλήφθηκε ότι μου αρέσει η κρεμμυδόπιτα και σήμερα βάλθηκε να μου κάνει.
Η γιαγιά μου λέει τη ζώνη,ζώνα.Τη διαφήμηση,ρεκλάμα.Το γιαούρτι είναι θηλυκού γένους (η γιαούρτη) και το γάλα δεν το πίνουμε,το τρώμε.Επίσης,το σεντόνι το τανάμε,δεν το τεντώνουμε.
Η γιαγιά μου είναι γεννημένη για να υπηρετεί τους γύρω της.Με οποιονδήποτε τρόπο.Εξαιτίας της,ο μπαμπάς μου έμαθε να καθαρίζει μήλα στα 20 του και η θεία μου δεν έμαθε ποτέ να μαγειρεύει.
Η γιαγιά μου είναι τσιγκούνα.Ξινίζει απίστευτα όποτε της ζητάνε λεφτά,άσχετο που στο τέλος τα δίνει.Επίσης,έχει τη λογική του μπακάλη.10Ε τα ψάρια;Πάρε,νύφη,3Ε,το μερίδιο μου...Και φυσικά,δεν πετάει ποτέ τίποτα.
Η γιαγιά μου φοβάται τη μοναξιά.Τη μισεί.Με ρωτάει αν μπορώ να διαβάσω για το σχολείο στο σαλόνι για να της κάνω παρέα...όχι,δε χρειάζεται να μιλάω.Μετράει τα λεπτά μέχρι να ξαναβρεθεί με ανθρώπους.Και δεν μένει ποτέ μόνη τη νύχτα.
Η γαγιά μου αρέσκεται να μιλάει.Να μουρμουρίζει,να χαριεντίζει,να γκρινιάζει,να παινεύει.Πάντα για τα πιο ασήμαντα πράγματα."Το δέντρο έχει λωτούς","νόστιμο το φαγητό","η μαμά σου μαγειρέυει σβέλτα,μπράβο".
Η γιαγιά μου ξέρει για μένα τα λίγα και βασικά.Δηλαδή ότι είμαι πολύ καλή μαθήτρια,καλό παιδί κι ότι είμαι και ψηλή.Τα ίδια βασικά ξέρει για τους περισσότερους της οικογένειας.Αλλά μας αγαπάει όλους.
Η γιαγιά μου,τέλος,είναι ευτυχισμένη.Είναι πραγματικά πολύ ευτυχισμένη.Δεν έζησε ποτέ μεγάλα πάθη,δεν είχε ποτέ υπαρξιακά προβλήματα,δεν είχε ποτέ υψηλές σκέψεις.Η καρδιά της είναι γεμάτη καλοσύνη κι αγαθότητα...Δεν γνωρίζει τίποτε άλλο. 

Ορμή

Δώστε την ψυχή μου σε κάτι που αξίζει... 

Ένταση

Ακούω την καρδιά μου να χτυπάει...Τόσο δυνατά,τόσο μονότονα.Μου κόβεται η αναπνοή,δεν μου φτάνει ο αέρας γύρω μου.Το βράδυ δε μπορώ να κοιμηθώ,τα μάτια μου μένουν ανοιχτά.Στα όνειρα μου τρέχω...Δε μπορώ να κρατήσω τον τόνο της φωνής μου χαμηλά.
Θέλω να περπατήσω σ`ένα λευκό χωράφι στις 7 το πρωί ενώ ακόμα χιονίζει...Θέλω να κολυμπήσω μόνη μου σε βαθιά καταγάλανα νερά.Θέλω να νιώσω τον αέρα να χτυπά το πρόσωπο μου 'εξω απ`το παράθυρο ενός τρένου.Θέλω να καθήσω δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας Odeon μ΄ένα ποτήρι καυτό σαλέπι στο χέρι μου.Κι αν δεν κάνω τίποτα απ` αυτά...Θέλω απλά να πέσω από ένα ελικόπτερο με αλεξίπτωτο ουρλιάζοντας...Μήπως φύγει έτσι η ένταση. 

Περί φιλίας και έρωτα

Υπάρχει φιλία μεταξύ ενός αγοριού κι ενός κοριτσιού στην εφηβεία;Όταν μιλάω για φιλία,εννοώ πραγματική ΦΙΛΙΑ,όχι παρέα και απλή καλοπέραση...Φιλία του να ξέρεις τον άλλον,να τον νιώθεις,να ενδιαφέρεσαι.Χωρίς ίχνος ερωτισμού ή έλξης.Υπάρχει;Πρέπει να υπάρχει;Είναι δυνατόν να μην έρπει έστω μία ελάχιστη ερωτική επιθυμία που περιμένει τη στιγμή να κάνει ντου;
Κι αν είσαι ερωτευμένος με κάποιον αλλά αυτός σε βλέπει φιλικά,μπορείς ν`αρκεστείς σε μία φιλία μαζί του;
Μπορείς να είσαι φίλος με κάποιον και παράλληλα πού και πού να το πηγαίνεις αλλού...; 

Teenage world

Το παιδί...
Το άγχος...
Οι σχέσεις...
Η επανάσταση...μέσα μου 

Σεξ

Σεξ στα 14...;Σεξ στα 15;Σεξ στα 16...;Σεξ στα 17.Σεξ και αγάπη;Σεξ και έρωτας.Σεξ και πόθος;Σεξ για την εμπειρία.Ελεύθερο σεξ...Αποκλειστικό σεξ.Σεξ γιατί κάνουν όλοι.Σεξ...Πού;Γιατί;Πότε;
Ξέρετε,μπορεί να ξέρουμε πώς γίνεται,μπορεί να μας βομβαρδίζουν με λεπτομέρειες επί λεπτομερειών,μπορεί να το συζητάμε αλλά...Έχουμε πολλές,πολλές απορίες ακόμα.

Σας φέρνω λίγη θάλασσα...

Πετάει ο γάϊδαρος;
Πετάει!
Πετάει το συγκεκριμένο παιδί της φωτό...;
Πετάει...

Παρουσιάζω την πιο πετυχημένη μου φωτογραφία απ`το καλοκαίρι... 

Πόσο μάταια μπορεί να είναι όλα;

Όχι και τόσο πολύ,αν σκεφτούμε πόσο όμορφα πράγματα μπορούμε να δημιουργήσουμε με λίγη καλή θέληση και λίγο απ`το χρόνο μας...Όπως ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο...Καλές γιορτές! 

Μία φορά

Είσαι εκεί και με κοιτάς.Ελπίζεις ότι όσα θέλεις να μου πεις και δε μπορείς,τα λέει το βλέμμα σου.Το σοκ σου μετά από ένα χρόνο παραμένει το ίδιο.Θυμάσαι...;Αντιμετώπισα τις συνέπειες της απόφασης μου.Δεν ντράπηκα ούτε μία στιγμή για ό,τι έκανα,ας το έκαναν κι άλλοι αν είχαν το θάρρος.Η λάμψη έφυγε.Αργά και σταθερά...Το ιδανικό μου καταστράφηκε.Έμεινε ένα ταπεινό πείσμα απλά επειδή ποτέ δε σ`είχα.Επειδή ποτέ δε γεύτηκα το φιλί σου.Επειδή ποτέ δε σ`άκουσα να λες όσα αισθάνεσαι.Επειδή μ`άφησες μόνη,επειδή αδιαφόρησες για μένα ενώ μου είχες πει ότι κάτι τέτοιο δε θα γίνει ποτέ.Επειδά αυτό που ένιωθα ήταν τόσο δυνατό που κατέστησε ό,τι ήρθε αργότερα ανεπαρκές.Επειδή η εικόνα σου ζωγραφίστηκε μέσα στο μυαλό μου με αναξίτηλες μπογές.Επειδή μου χαμογελάς όπως τότε,πριν απ`όλα αυτά.Επειδή με χάνεις και σε χάνω,κάθε μέρα,κάθε ώρα.Επειδή δε μπορώ να με φανταστώ με κανέναν άλλο.
Επειδή θέλω να σε δω να πονάς.Μία φορά.Αυτό ζητάω.

Ρεμπετόσκυλο,χρόνια πολλά και καλά!!Ήθελα να σου γράψω στο blog σου,αλλά μου ζητάει το password μου το οποίο μου διαφεύγει...(τρομάρα μου)

Ανέμελες μέρες του καλοκαιριού...

Χθές μου έφερε η μαμά μου δύο μεγάλα άλμπουμ για φωτό...Από αυτά που μπορείς να γράφεις δίπλα γιατί είναι χοντρό χαρτί.Έψαχνα εδώ και πολύ καιρό τέτοιο και εφόσον δεν έβρισκα γέμισα με φακέλους από το καλοκαίρι...Το βράδυ,δίπλα στο κρεβάτι μου,τους πήρα για να τους ξεδιαλέξω λίγο...Μ`έπιασε μία απίστευτη νοσταλγία βλέποντας τες.Τελικά έχω υπάρξει ευτυχισμένη...και κυρίως ανέμελη!Φαίνεται στα μάτια μου...Ένιωθα ελεύθερη!Ίσως μου το προκαλούσε η θάλασσα,δεν μπορώ να ξέρω...Αυτό που ξέρω είναι ότι θα βρω μια μέρα απαλλαγμένη από διαβάσματα και ηλίθια διαγωνίσματα και θα την αφιερώσω ολόκληρη στις φωτογραφίες μου και στην αναπόληση της Ανατολής...Θα βάλω μουσική,θα γράψω,θα χαλαρώσω,θα μελαγχολήσω...

Κι ένα bonus της φιλολόγου μου:
"Marie Claire,μία γυναίκα με πάθος.Εσείς?...Κι αν δεν παίρνεις marie claire δηλαδή δεν είσαι γυναίκα με πάθος!"
Και μετά πέταξε νευριασμένη το μαρκαδόρο της στην έδρα...LOL