Dust in the wind
Και κάπως έτσι ανεβαίνουν ανεπαίσθητα δάκρυα στα μάτια και δε σταματούν να τρέχουν...Κάπως έτσι οτιδήποτε άλλο αποκαλύπτεται πόσο ασήμαντο είναι...Κάπως έτσι σου βγαίνει όλη η αγάπη...Ο φόβος.All we are is dust in the wind... 
posted by demonia at 10:22 AM
2 Comments:
Τέλειο τραγούδι!!
Να περάσεις όμορφα τις γιορτινές μέρες, να χαμογελάς και να αγαπάς:))
χρόνια καλά!
Καλό μου κορίτσι, από χώμα και νερό μπορεί νάμαστε, αλλά άμμος, να μας παίρνει ο άνεμος, δεν είμαστε ή, τουλάχιστον, δεν είν' ανάγκη να γίνουμε!
Είναι νωρίς για σένα στον κόσμο αυτό, να κάνεις τέτοιες σκέψεις...
ΧΡΟΝΙΑ σου ΠΟΛΛΑ και νάσαι καλά!
Post a Comment
<< Home