Μικρή συμφωνία σε ένα τσουρέκι

Λοιπόν.Τα πράγματα είναι δύσκολα.Είναι δύσκολα και σπαστικά γιατί είμαι ένα άτομο που θέλει να κάνει τα πράγματα ολοκληρωμένα κι όχι μισές δουλειές.Και θέλω όταν γράφω στο μπλογκ μου να διαβάζω κι άλλος ανθρώπους και να σχολιάζω και να επικοινωνώ.Αλλά δε μπορώ γιατί δεν προλβαίνω!Οπότε....όχι,δε θα το κλείσω (εδώ μπαίνουν οι ιαχές χαράς και αναστεναγμοί ανακούφισης) αλλά για λίγους μήνες ακόμη απλά θα γράφω...Συγνώμη :-(
Αυτό είναι για τη χθεσινή μέρα:

....οι μέρες που πας ν`ανοίξεις μια πόρτα
και δε γυρίζει το κλειδί.
Οι μέρες που θες να πάρεις ένα βιβλίο απ`το ράφι
και πέφτουν όλα στα πόδια σου.
Οι μέρες που υπόσχεσαι να μη φας τίποτα
και αλείφεις μερέντα πάνω στο τσουρέκι.
Και τέλος οι μέρες που σε κάνουν να νιώθεις μετέωρος
τη στιγμή που καταριέσαι το κλειδί,το βιβλίο,το τσουρέκι...