Ένταση

Ακούω την καρδιά μου να χτυπάει...Τόσο δυνατά,τόσο μονότονα.Μου κόβεται η αναπνοή,δεν μου φτάνει ο αέρας γύρω μου.Το βράδυ δε μπορώ να κοιμηθώ,τα μάτια μου μένουν ανοιχτά.Στα όνειρα μου τρέχω...Δε μπορώ να κρατήσω τον τόνο της φωνής μου χαμηλά.
Θέλω να περπατήσω σ`ένα λευκό χωράφι στις 7 το πρωί ενώ ακόμα χιονίζει...Θέλω να κολυμπήσω μόνη μου σε βαθιά καταγάλανα νερά.Θέλω να νιώσω τον αέρα να χτυπά το πρόσωπο μου 'εξω απ`το παράθυρο ενός τρένου.Θέλω να καθήσω δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο της πλατείας Odeon μ΄ένα ποτήρι καυτό σαλέπι στο χέρι μου.Κι αν δεν κάνω τίποτα απ` αυτά...Θέλω απλά να πέσω από ένα ελικόπτερο με αλεξίπτωτο ουρλιάζοντας...Μήπως φύγει έτσι η ένταση.