Ξανα παίζω...
Ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση της linas
Τον είχε πείσει ότι τα ταξίδια πάντα τελειώνουν...Ότι υπάρχουν λιμάνια.Τον είχε πείσει πως εκείνη είναι το λιμάνι του.Δικό του.Είχε γίνει τόσο εύκολα "δική" του που δε μπορούσε να κάνει αλλιώς.Πέταξε τη βαλίτσα που κουβαλούσε για χρόνια κάπου στην ακρογιαλιά.
Ο καιρός πέρασε.Ο αέρας φυσούσε και το λιμάνι γκρέμιζε σιγά αλλά σταθερά..."Αν μπορούσα να ξανα ταξιδέψω..."Δεν είχε όμως βαλίτσα,του την είχε πάρει η θάλασσα.Κυρίως όμως,είχε ξεχάσει πώς ταξίδευε κάποτε,πώς ταξιδεύεις γενικά...
Τον είχε πείσει ότι τα ταξίδια πάντα τελειώνουν...Ότι υπάρχουν λιμάνια.Τον είχε πείσει πως εκείνη είναι το λιμάνι του.Δικό του.Είχε γίνει τόσο εύκολα "δική" του που δε μπορούσε να κάνει αλλιώς.Πέταξε τη βαλίτσα που κουβαλούσε για χρόνια κάπου στην ακρογιαλιά.
Ο καιρός πέρασε.Ο αέρας φυσούσε και το λιμάνι γκρέμιζε σιγά αλλά σταθερά..."Αν μπορούσα να ξανα ταξιδέψω..."Δεν είχε όμως βαλίτσα,του την είχε πάρει η θάλασσα.Κυρίως όμως,είχε ξεχάσει πώς ταξίδευε κάποτε,πώς ταξιδεύεις γενικά...
posted by demonia at 11:05 AM
5 Comments:
Aυτό καλέ τι παιχνίδι είναι; Κυνηγάμε τη βαλίτσα; :) :)
Άσε, ακόμη να κάνω το post με τους άντρες "μου"...Δε μπορώ να διαλέξω!!
Πολύ ωραίο postάκι όμως, ποιά η αφορμή;
Καλά,κυνηγάμε και τη βαλίτσα αλλά βασικά η Λίνα έβαλε αυτή τη φωτό στο μπλογκ της και είπε να γράψει ο καθένας ότι θέλει για να τη συνοδεύσει...Εμένα αυτό μου βγήκε ;-)
Χαίρομαι που σ`άρεσε,εγώ και το συγγραφικό μου τάλαντο (...)
Άντε,διάλεξε όμως κι εσύ κανα μανούλι στο άλλο παιχνίδι,μη μας κρατάς σε αγωνία...:-p
Απλά ήθελα να αποφύγω τις μεσημεριανές εκπομπές που από αύρι οθα με πρήζουν για συνέντευξη να τους λέω για τους άντρες της ζωής μου....
Τελικα το έκανα το post...Ήμουν απλή και ειλικρινής...
ωραίοοοοο =)
Και η θάλασσα μπορεί να του την ξαναφέρει πίσω...
Post a Comment
<< Home