Sunday, July 06, 2008

london calling...

hello everybody from a cold and rainy London....Mou menoun 3 meres edo!H ksaderfi mou dipla mou paizei kithara kai tragoudaei "fotia ki aeras na kanoume diki mas ti mikri zoi mas"...pos tha tin kanoume diki mas kai giati emena de mou fainetai "mikri"?to sxoleio telos,h efiveia telos ki oso pernane oi meres to katalavaino...telos kai arxi pou mou dimiourgei tetoio deos kai tetoia anisixia pou den exo niosei paromoia....agorazo synexeia pragmata gia to kainourio mou spiti.mia takouna-koumpara pira,mia afisa apo to dali universe kai mia apo to tate modern...consume and die.i allios:i buy therefore i am.exo na po oti ola einai panakriva.Zito i ellada,zito!simera episis ematha oti yparxoun anthropoi pou pane sta harrods mono gia na kykloforisoun me tin prasini sakoula....synelthete re oso einai kairos!
paraliro.thelo na po oti kalos me vrikate ston kosmo ton synaisthimatika orimon anthropon.de mou aresei katholou edo.Thelo na ksanagino 16 kai na exo anekplirotous erotes kai athoous ponous.ekei pou ola itan aspra....
Goodnight my fellow blogers.sometimes life is just like a movie....

Labels:

Tuesday, June 24, 2008

Όλα εδώ τελειώνουν!!

18.901..............!!!!!

Νομική ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ έρχομαι!!!!

Sunday, June 22, 2008

Θα με πάρετε πίσω?

Και,ναι!!!Τα κατάφερα!Πέφτουν σερπαντίνες,αντηχούν οι ιαχές του πλήθους....!
Από πού ν`αρχίσω Χριστέ μου??
Πανελλήνιες:τι υπέροχη εμπειρία!......Όχι,χωρίς πλάκα τώρα και μεταξύ μας πάντα,δεν ήταν τόσο άθλια όσο θα μπορούσε!Είχα τις κρίσεις μου και ομολογώ πως ήταν αρκετά ψυχοφθόρες...Όμως,σε γενικές γραμμές την πάλεψα καλά και μη σας πω τώρα (κοκκινίζοντας λιγάκι...) ότι μου ψιλο-λείπει το διάβασμα!Αυτά με την προετοιμασία και την επιβίωση μου φέτος.Πίστευω τα πήγα καλά,θα δείξει όμως σε 2 μέρες....Οπότε και φυσικά θα ενημερώσω τη σφαίρα μας!Ενδιαφέρομαι για Νομική Θεσ/κης,πράγμα που σημαίνει 18.600 μοριάκια περίπου.Αμελητέος αριθμός :p

Ένιχου!!Τώρα είμαι πολύ-πολύ καλά,πηγαινο-έρχομαι στην αγαπημένη μου Θεσ/κη συνεχώς και είμαι -κυρίως- με τα άτομα που αγαπάω!Α,και κάτι ακόμα!Την επόμενη Κυριακή τέτοια ώρα θα είμαι Λονδίνο :) Περιμένω οδηγίες από τον ανανεωμένο Σιντάρτα!

Θα είναι σε επαφή,δεν ξαναχάνομαι γιατί μου λείψατε και με συγκινεί ΤΟΣΟ που δε με ξεχνάτε παρόλο που δεν είμαι και τίποτα ιδιαίτερο.....!Ευχηθείτε μου κουράγιο για την Τρίτη....

Labels:

Friday, March 14, 2008

123 1984

"Σου έκανε πρόσκληση το ρομποτάκι!"
"Αποκλείεται" της κάνω,"ποιος με θυμάται πια εκεί μέσα...?"
Αλλά ναι!Είχα πρόσκληση και μάλιστα σ`ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνιδάκι...Μου είπε τι να κάνω,δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά αλλά αυτές είναι οι 3 περίοδοι μετά την έκτη περίοδο της σελίδας 123 του 1984 του Τζόρτζ Όργουελ:
"Δεν τα κατάφερε να παραδοθεί στις σκέψεις του με την ησυχία του, παρα μόνο μετ΄τις 11 το βράδυ, ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, μέσα στην ασφάλεια του σκοταδιού του που τον γλίτωνε ακόμα κι απ`το φόβο της τηλεοθόνης - με την προϋπόθεση ότι θα έμενε σιωπηλός. Υπήρχε ένα καθαρ΄πρακτικό πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί:πώς να έρθει σ`επαφή με την κοπέλα και να κανονίσει ραντεβού. Δεν σκεφτόταν πια την πιθανότητα ότι του είχε στήσει παγίδα."

Αρπάζοντας την ευκαιρία αυτή με το βιβλίο, θα ήθελα να πω ότι απ`όοοοοολα τα άτομα που ξέρω (εξαιρουμένων των γονιών μου και των φίλων τους) ζήτημα να διαβάζουν λογοτεχνία 3 άτομα...Είναι πολύ παράξενη η πρόταση "βαριέμαι τα βιβλία".Διάολε!Πώς μπορεί ένα βιβλίο να είναι βαρετό??Και αυτό το βλέμμα κάθε φορά που αναφέρω πως διαβάζω κάτι,λες και είμαι κανένα εξωτικό φυτό....Τέσπα!

Αυτό ήταν-πάει το ελεύθερο τέταρτο μου.Θα επανορθώσω μόλις περάσω για όλες αυτές τις άδειες μέρες του μπλογκ μου....Μ`έχουν προσκαλέσει και στα 7 ελαττώματα-τρομάρα μου!Θέλει πολλή σκέψη αυτό....!

Τελευταία υποσημείωση:οι madrugada και οι radiohead είναι η όαση του υποψηφίου.

Σας φιλώ...(σπέσιαλ θενκς στο ρομποτάκι ;-))

Sunday, February 24, 2008

Παράδοση

Υπάρχουν ΑΥΤΕΣ οι μέρες.Είναι ειδική κατηγορία και τις ξέρουμε όλοι.Και μάλλον τις αντιπαθούμε και όλοι....Κάνω λάθος?Είναι οι μέρες που από το πρωί που ξύπνησες κάποιος σε μουντζώνει.Κάποιος σου κάνει πλάκα και γελάει με την πάρτυ σου.Πρέπει να είσαι πολύ αστείος,σκέφτεσαι....Κάποιος σε γεμίζει ενέργεια αλλά δε σου δίνει κανέναν τρόπο να την αξιοποιήσεις.Σε βάζει κάτω μ`ένα βιβλίο στο χέρι για ώρες αλλά δε σου δίνει τη δυνατότητα να καταλάβεις τι λέει.Είσαι σε αναμμένα κάρβουνα.Κάτι ΔΕΝ πάει καλά αλλά ανάθεμα αν ξέρεις τι είναι.Η μέρα περνάει.Τίποτα.
Τίποτα λέμε!Ακόμα...?Ακόμα.Προσπαθείς να βγάλεις κάτι,οι ώρες περνάνε κι εσύ νιώθεις ανήμπορος μπροστά σε μία ανώφελη,χαμένη μέρα.Τέλος.

Λοιπόν,όταν η μέρα ανήκει σε ΑΥΤΕΣ τις μέρες,εγώ κατεβάζω το διακόπτη.Το παίρνω απόφαση,το αποδέχομαι,σταματάω την προσπάθεια,ξαπλώνω στον καναπέ του σαλονιού,κουλουριάζομαι εκεί και ξεχνάω ότι υπάρχει αυτή η μέρα,ξεχνάω ότι υπάρχω εγώ και περιμένω να ξημερώσει η επόμενη.

Ήταν ένα μικρό διάλειμμα ανάμεσα στην έκθεση και τη βιολογία.Το σκεφτόμουν μέρες αλλά ο χρόνος μου πλέον είναι κάτι που κυνηγάω με το τουφέκι του παππού μου...

Σας φιλώ!

Labels:

Friday, February 15, 2008

Εγώ φταίω,το ξέρω

(εντελώς ωμά:)ΣΚΑΤΑ!Έπρεπε να πω σε όλους μου τους κοντινούς ανθρώπους τη διεύθυνση του μπλογκ μου?Έπρεπε να την ξέρουν οι γονείς μου.η ξαδέρφη μου,η σχέση μου?Πάλι:σκατά...Ζητώ συγνώμη και από εσάς που με ξέρετε σαν ένα απλό όνομα και δε φταίτε για τίποτα,ζητώ συγνώμη και από σας που με ξέρετε σαν πρόσωπο και είμαι μέρος της ζωής σας.Όταν τα δεδομένα ήταν διαφορετικά δε με πείραζε...Δεν ξέρω τι να κάνω.Χρειάζομαι ανακατεύθυνση.Γαμώτο....εδώ το έχω αλλά δε γίνεται!

Wednesday, January 16, 2008

Μικρή συμφωνία σε ένα τσουρέκι

Λοιπόν.Τα πράγματα είναι δύσκολα.Είναι δύσκολα και σπαστικά γιατί είμαι ένα άτομο που θέλει να κάνει τα πράγματα ολοκληρωμένα κι όχι μισές δουλειές.Και θέλω όταν γράφω στο μπλογκ μου να διαβάζω κι άλλος ανθρώπους και να σχολιάζω και να επικοινωνώ.Αλλά δε μπορώ γιατί δεν προλβαίνω!Οπότε....όχι,δε θα το κλείσω (εδώ μπαίνουν οι ιαχές χαράς και αναστεναγμοί ανακούφισης) αλλά για λίγους μήνες ακόμη απλά θα γράφω...Συγνώμη :-(
Αυτό είναι για τη χθεσινή μέρα:

....οι μέρες που πας ν`ανοίξεις μια πόρτα
και δε γυρίζει το κλειδί.
Οι μέρες που θες να πάρεις ένα βιβλίο απ`το ράφι
και πέφτουν όλα στα πόδια σου.
Οι μέρες που υπόσχεσαι να μη φας τίποτα
και αλείφεις μερέντα πάνω στο τσουρέκι.
Και τέλος οι μέρες που σε κάνουν να νιώθεις μετέωρος
τη στιγμή που καταριέσαι το κλειδί,το βιβλίο,το τσουρέκι...