It must have been hapiness
Πονάω.Παντού.Κυρίως στον αυχένα.Είμαι χώμα.Αλλά δε με νοιάζει...Ούτε στο τόσο.Συναυλία pain of salvation.Θα κάνω πολλές μέρες να συνέλθω απ`αυτό.Οι φίλοι μου θα με σιχτηρίσουν στο τέλος,το ξέρω.Αλλά ούτε κι αυτό με νοιάζει...3 είναι τα πράγματα που λατρεύω στις συναυλίες.
- Η συναυλία αυτούσια.Το ότι δηλαδή βλέπω μία μπάντα που λατρεύω στη σκηνή,να εκτελεί τα κομμάτια που λατρεύω.
- Ο εαυτός μου.Μου αρέσω στις συναυλίες...Είναι σαν να με ξαναβρίσκω.Αισθάνομαι ελεύθερη.
- Ο κόσμος γύρω μου.Γνώρισα ένα σορό άτομα απ`το πουθενά.Απ`τα Σκόπια,απ`τη Βουλγαρία,απ`την Αθήνα,απ`την Κρήτη....Μαζί ήμασταν,σαν να γνωριζόμασταν από πάντα.Γιατί μοιραζόμαστε κάτι πολύ σημαντικό.Την αγάπη μας για την (ίδια) μουσική.
Το ότι μετά περιμέναμε για το συγκρότημα και μιλήσαμε μαζί τους,φωτογραφηθήκαμε,γελάσαμε,μας υπογράψανε ήταν το επιστέγασμα της ευτυχίας μου,το κερασάκι στην τούρτα...Άντε να κοιμηθείς μετά απ`αυτό...
8 Comments:
Απίστευτοι οι PAIN χθες, ε???
Ήσουνα κι εσύ....?
Καλως ήρθες στο blog μου!
Σε ζηλεύω... γι αυτό που έζησες!
Αχ τέκνον μου, άσε αυτούς του άθεους κι έλα να λάβεις μέρος στις Πολιτιστικές Εκδηλώσεις του Ναού μας.
Έλα στο Θείο...
Σαφώε και δεν κοιμάσει! Ξαγρυπνάς και σκέφτεσαι. Και ταξιδεύεις με τις νότες, τον ρυθμό και την ένταση... Και για μια στιγμή η ζωή αποκτά νόημα.
Χάρηκα για τη "γνωριμία"
mAliStA ωραίο το blog σας, κυρία μου, αλλά απορώ. πως θα με δείτε στην σκοτεινή πλευρά, αφού δεν έχει φως; μπα... λέω μα μην έρθω, ούτε εκεί θα με δεχτούν... κάπου βρήκα ένα blog για τις χαμένες ψυχές αλλά όλο χάνομαι πηγαίνοντας εκεί
χαίρομαι πάντως που πηγαίνεις συναυλίες, θυμάμαι τα νιάτα μου... μόνο που τότε δεν είχαμε blog να το γράφουμε μετά. πάντως ότι κάνει ο άνθρωπος καλό είναι αρκεί να είναι φρέσκο
+ma
Κρίμα που δεν μπορώ ουσιαστικά να ν ο ι ώ σ ω την δύναμη της εμπειρίας σου.
Μαλακάσα 2007. Χωράμε όλοι.
Post a Comment
<< Home