Ναι και όχι
Σου είπα χθες ότι δεν αντέχω άλλο να μην ξέρω τον εαυτό μου,να αισθάνομαι λίγη,αδιάφορη.Μου απάντησες ότι είμαι απλά χιλιάδες ναι και όχι.Ξαφνιάστηκα...Πίστευα ότι όλα όσα σου `γραφα τόσο καιρό τα προσπερνούσες με ευκολία για να μιλήσεις ύστερα πάλι για σένα.Έκανα λάθος,όπως φαίνεται.Γιατί συμπίεσες όλη μου την προσωπικότητα σε τέσσερις λέξεις...Φωτογράφησες τη στιγμή που ουρλιάζω το πιο δυνατό μου ναι στους άλλους,στον εαυτό μου,στη ζωή.Το πιο όμορφο μου χαμόγελο.Και κατόπιν,τη στιγμή που λυγίζουν τα γονατά μου,πέφτω και ματώνω,κρύβω το πρόσωπό μου στις παλάμες μου και ψιθυρίζω ένα παραιτημένο όχι.
Σου είπα οτι θέλω πάθος.Που δεν έχω.Απαντήσεις.Που δε θα `χω ποτέ.Μου είπες ότι το πάθος θα το βρω μέσα μου...Σ`ευχαριστώ.
Σου είπα οτι θέλω πάθος.Που δεν έχω.Απαντήσεις.Που δε θα `χω ποτέ.Μου είπες ότι το πάθος θα το βρω μέσα μου...Σ`ευχαριστώ.
posted by demonia at 5:29 AM
5 Comments:
πήγαινε στην παρακάτω διεύθυνση.. το τραγουδάκι δικό σου..
"Δώδεκα τα όχι"
http://www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=AFFFE56E0C1ABC29
Το θέμα είναι να ξέρεις πότε θα πεις το καθένα από αυτά. Ναι ή όχι;
Το ότι είσαι και τα δύο είναι αυτό που σε κάνει να είσαι ενδιαφέρουσα ως άτομο και ας σε δυσκολεύει και σε κουράζει πότε-πότε.
Ο εαυτός μας πλάθεται και τον πλάθουμε συνεχώς, Demonia. Ποτέ δεν μπορεί κανείς να τον γνωρίσει απόλυτα, γιατί αλλάζει διαρκώς. Έρχεται, όμως, η εποχή που τον 'επιλέγουμε' με σιγουριά και αποφασιστικότητα, και τότε ξέρουμε πώς να χειριστούμε τα πάντα, πως να μοιράσουμε τα Όχι και τα Ναι μας. Δεν θα αργήσει πολύ να ρθει αυτή η στιγμή, να είσαι βέβαιη. Όσο για το πάθος... Αυτό θα έρθει, μέσα από ανεξιχνίαστους δρόμους, να σε συναντήσει μόνο του. Φτάνει να είσαι εκεί. Οι απαντήσεις..Θα έχεις κάποιες. Κάποιες άλλες σύσσωμη τις ψάχνει ακόμα όλη η ανθρωπότητα. Είναι ηδονικό να ψάχνεις, κι'άς μη βρίσκεις. Έχει την πλάκα του. Προχώρα δυναμικά. Παρ'όλες τις αντιφάσεις σου, Απ'αυτές είναι φτιαγμένη η ίδια η ζωή.
Αν αυτοπροσιοριστείς στο χώρο και το χρόνο τότε θα δείς ότι στο σωστό υπάρχει και λίγο λάθος, στο καλό υπάρχει και λίγο κακό και γενικότερα τίποτα δεν είναι απόλυτο. Παράλληλα δε νομίζω ότι υπάρχουν αδόμητα στοιχεία σ' αυτόν τον κόσμο αλλά όλα είναι μέρος μιας μαζικότερης δομής, κομμάτι της οποίας είσαι κι εσύ. Καμιά φορά βρίσκουμε τι σόι κομμάτι ήμαστε. I like the dark side of life.
πάει αυτή τη χάσαμε. Έχεις πρόσκληση..
Post a Comment
<< Home