Είναι απαραίτητα όλα αυτά;

Έχω μία πολύ καλή φίλη, ας την πούμε Σοφία. Η Σοφία μερικές μέρες δεν ερχόταν στο σχολείο χωρίς καμία λογική εξήγηση. Έλεγε στην παρέα ότι βαριόταν, πράγμα αρκετά περίεργο γιατί η Σοφία είναι πολύ καλή μαθήτρια. Σήμερα λοιπόν μας είπε ότι όσες φορές δεν έχει έρθει είναι επειδή αισθάνεται τόσο καταβεβλημένη και κουρασμένη που δεν μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι. Χθες την πήγαν στον γιατρό…και της είπε ότι έχει πάθει ασιτία.
Η Σοφία δεν τρώει κανονικά. Η απάντηση της στην ερώτηση «γιατί;» είναι ότι απλά, δεν προλαβαίνει. Ότι τρέχει όλη μέρα. Απ` το σχολείο στα φροντιστήρια…Όλη μέρα, κάθε μέρα. Και μετά διαβάζει. Κι όταν αποφασίσει να βάλει κάτι στο στόμα της, αυτό είναι σοκολάτα…για να την βοηθήσει στη συγκέντρωση!
Χριστέ μου, είναι απαραίτητα όλα αυτά…;Άραγε η Σοφία θα γίνει ευτυχισμένη όταν περάσει; Άραγε δε θα φτάσει ποτέ στα όρια της; Κι αν φτάσει, τι θα γίνει τότε;