Αρνούμαι...ακόμα...

Και η πληγή δεν επουλώνει...Και το αίμα συνεχίζει ν`αναβλύζει.Πάντοτε απροσδόκητα έτσι ώστε να μην ξέρεις πώς να το καλύψεις.Και το μυαλό σου φωνάζει διάφορα που εσύ κάνεις ότι τα πιστεύεις.Αλλά στον καθρέφτη σου δεν μπορείς να πεις ψέματα...Τουλάχιστον όχι πετυχημένα και όχι πολλές φορές.Γιατί ενώ όλα προχωρούν,εγώ μένω εκεί;Γιατί αρνούμαι να φύγω;Πάντα εκεί.Δε θέλω να κοιμηθώ...Θέλω να με πάρει ο αέρας που φυσάει έξω και να με σκορπίσει.Μισώ την ασφάλεια αυτού του σπιτιού...Αυτή τη στιγμή,τη μισώ.