Μμμμμ...Μερέντα!

Σήμερα είδα στον ύπνο μου ότι ξύπνησα μες στη νύχτα και βρήκα τη μαμά μου να βάζει μερέντα σε κάτι βάζα...Ύστερα πήγα και ήπια από ένα...Ναι,ήπια!
Υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι δε θ`αφήσω ποτέ ξανά το δωμάτιο μου τόσο ατακτοποίητο...2 ώρες προσπαθούσα να το κάνω να μοιάζει έστω ανθρώπινο,εντόπισα ακόμα και κοντομάνικα από Σεπτέμβρη μήνα!
Γιατί τακτοποίησα...?Γιατί σε μία απόπειρα να κάνω την Κυριακή λίγο πιο ενδιαφέρουσα μέρα έχω καλέσει φίλες για πίτσα.Πάάάάλι θα φάμε...
Τέλος,σ`αυτό το ανούσιο παραλήρημα θέλω να προσθέσω μία υπέροχη ατάκα της φιλολόγου μου...
Μαθήτρια - Μπόρω να πάω να πάρω ένα μπουκάλι νερό?
Καθηγήτρια - Θα το φας τώρα?
Ναι,ναι,είναι αλήθεια...!
Α!Και την ατάκα της απουσιολόγου της τάξης: συνώνυμο του αναίτιος...? Ασήμαντος!!

Αυτά....Πέρα όμως από αυτά,έχω πρόβλημα με μία φίλη μου.Μερικές φορές δεν ξέρεις πώς ν`αντιδράσεις όταν μία αφορμή σε κάνει να θες ν`αξιολογήσεις απ`την αρχή μία σχέση...