Άνθρωποι από καλαμπόκι: Dia de los Muertos - Ημέρα των νεκρών

Χε χε...31 Οκτωβρίου έχω γενέθλια!

Χαμόγελα!

Τις λίγες στιγμές που νιώθω χαρούμενη (όχι απλά ικανοποιημένη αλλά χαρούμενη) συνήθως είναι επειδή βλέπω ωραία πράγματα ν`απλώνονται μπροστά μου...Το βράδυ θα τραγουδάμε πάλι το knocking on heaven`s door στο σχολείο...Αύριο θα πάω Θεσ/κη,στην πόλη που λατρεύω.Αύριο θα παρακολουθήσω αφιέρωμα στους pink floyd μ`ένα συγκεκριμένο άτομο που έχω διαλέξει.Μεθαύριο θα βγώ με μία παρέα που έχω να συναντήσω καιρό και όποτε τους βλέπω περνάμε φοβερά.Την άλλη βδομάδα έχω γενέθλια...!Και χαμογελάω και σε ό,τι πέρασε.Στο ό,τι σήμερα βγήκα μερικές πολύ ωραίες φωτό με τις φίλες μου.Στο ό,τι χθες μπόρεσα ν`αντικρύσω κατάματα το άτομο που μ`έχει πληγώσει πιο πολύ στη ζωή μου μέχρι τώρα.Στην επανασύνδεση μου με τον κολλητό μου.Στη νίκη μου στο τάβλι 3-2!

see you on the dark side

Είμαι μικρή κι έτσι δεν γνωρίζω εάν η εκπαίδευση και γενικότερα η κοινωνία έχει ζήσει μεγαλύτερη παρακμή...Δεν ξέρω από πού ν`αρχίσω.Απλά έχω την αίσθηση ότι όλα γίνονται λάθος.Οι συμμαθητές μου απαξιώνουν το σχολείο και γίνονται έρμαια των φροντιστηρίων.Πιστεύουν ό,τι τους λένε και πληρώνουν όσα τους ζητάνε.Οι καθηγητές είναι δειλοί και τρομαγμένοι...Γιατί δεν κάνουν απεργίες?Είναι τόσο ικανοποιημένοι από το σύστημα?Γίνονται καταλήψεις με αίτημα καλύτερη παιδεία.Ένα αίτημα που δεν είναι καν χειροπιαστό...Ωραία μόδα.Καπνίζουμε και παίζουμε χαρτιά στο κατηλειμμένο σχολείο μας.Είμαστε τόοοοσο επαναστατικοί!Φυσικά δεν υπάρχει πρόβλημα για τα χαμένα μαθήματα,αφού αναπληρώνονται στο φροντιστήριο.

Η κοινωνία εννοείται ότι κάνει τα στραβά μάτια.Η πολιτικοί είναι μία φάρα βρώμικη.Υποκρισία και κοροϊδία.Γι`αυτούς όλα είναι εντάξει...Για πόσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση?Πόσα σκαλιά πρέπει ακόμα να κατεβούμε για να πιάσουμε τον πάτο και να αναδυθούμε?Μήπως τον έχουμε πιάσει ήδη?Μήπως πρέπει ν`ανοίξουμε τα μάτια μας και να δούμε?

Φίδια...

Well...Στη ζωή τελικά αναγκάζεσαι ν`αντιμετωπίσεις τα πάντα...Όχι μόνο τα άσχημα αλλά και τα ευχάριστα.Ίσως γιατί δεν τα περίμενες ποτέ,ίσως γιατί ο άλλος σου εαυτός αντιδράει με παράξενο τρόπο.Ίσως επειδή απλά η ευτυχία είναι κάτι φευγαλέο και....ύπουλο!
Το `ριξα πάλι στην παραδοξολογία.Έχει κανείς στην ιδιοκτησία του ένα μικρό φιδάκι σαν το δικό μου...?Εκεί,ναι,εκεί...Στις γωνιές του εγκεφάλου του,να του ψιθυρίζει.Να του δημιουργεί αμφιβολίες για όλα.Να μη μπορεί να σταματήσει να σέρνεται...
Αφήνομαι...

Υπέρτατη συγκίνηση

Μάααααλιστα...Φίλες και φίλοι,όχι,δεν τα τέζαρα!Είμαι η demonia,είμαι καλά και επιπλέον θυμήθηκα και το password μου...!Μόλις έφαγα κάστανα με μέλι και μετά χαλβά (in other words γουρούνιασα) και είπα να γράψω λίγο να ολοκληρωθεί η ευτυχία μου...Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες ήρθαν τα πάνω κάτω στη ζωή μου...Με ποιο τρόπο?Θα μάθετε στο επόμενο mail!(έτσι κι αλλιώς με διαγράψαν απ`το monitor άρα θα τα δείτε όλα μαζί σε 2 βδομάδες!)

Λέω

...να ξανάρθω...;